 |
| Tuż przed. Krótka chwila na zrobienie zdjęcia scenografii. |
 |
| Piotr Lauks jako komisarz, "zaatakowany " w foyer |
Pojawiłem się w teatrze w niedzielę. Nie będę ukrywał , że przez przypadek. Dlatego nie traktujcie proszę poniższych słów zbyt poważnie. Żaden ze mnie teatroman czy teatrolog. Widz zwyczajny, do tego odwiedzający teatrum, niezwykle rzadko. Ale właśnie moje przypadkowe odwiedziny tutaj, pozwoliły mi na zachowanie pewnego dystansu do tego, co działo się na scenie i wokół niej. Sztuka, grana, a może za grana do bólu, przez dekadę, od 99 roku, z nożyczkami w tytule. Spodziewałem się pustych miejsc na widowni, a siebie samego widziałem już ziewającego w fotelu i popijającego niespiesznie (ukradkiem), soczek Pysio z miniaturowej buteleczki. Nagle okazało się, że teatr wypełniony jest do ostatniego miejsca widzami, a ja przecieram oczy ze zdumienia , a przy okazji obiektyw aparatu, który i tak wypatrzyła czujna pani bileterka. Sztuka zagrana z werwą, żywiołowo z dużym entuzjazmem . Owszem nie obyło się bez dobitnie wypowiadanych nazw możnych sponsorów teatru. Ale to taki znak czasu, powinienem się przyzwyczaić, ale chyba jednak nie potrafię. Jak to w komediach bywa, nie obyło się bez gagów. Część z nich, niestety posiadała długą brodę, ale pozostałe zachwyciły mnie nawiązaniem do aktualnych wydarzeń społecznych w naszej ojczyźnie. Np, świetne nawiązanie do niedawnego zamieszania wokół nowego logo PZPN na Euro 2012, w wykonaniu jednego z bohaterów spektaklu Tonio Wziętego - w tej roli fantastyczny Jacek Łuczak - "Lato ?! - Co ?- Godło! " Część sztuki przenosi się w jakimś momencie do foyer teatru, ale jeśli jeszcze nie byliście na nożyczkowej komedii, nie będę ujawniał szczegółów. Myślę, że pomimo kilku niewyszukanych i nieświeżych dowcipów, wybrać się jednak warto. Po to, aby tak jak ja, zacisnąć mocno palce na poręczy fotela i przypomnieć sobie, że potrafię się jeszcze śmiać. Nawet jeśli trwa to tylko chwilę.
Komentarze
Prześlij komentarz