Dzisiaj po raz ostatni pożegnaliśmy Renatę. Mąż z Amelką, najbliższa Rodzina, Przyjaciele, Znajomi... Po dłuższym namyśle, ośmieliłem się umieścić w blogu, mój pożegnalny wiersz dla Niej. Nawet jeśli okaże się, że nie jest to dobry wiersz, a tylko ulepione w smutku proste słowa... Renato. Byłaś mi wielkim światłem, za którym podążałem ślepy. Ufając Tobie, że zmierzamy ku słońcu. Byłaś mi szczęściem, co nie zna granic. Przyjaźnią, której końca nie ma. Dotykiem ciepła, które tulę w sobie. Śpiewem flamenco, pod błękitnym niebem. Kielichem wina , odkrywanym powoli. Zapachem łąk wdychanym wieczorem. Muzą, natchnieniem nad białą kartą. Drgającą barwą w obrazie Van Gogha. Szeptem, który serce pieści. Wolnością, która nie boi się śmierci. Dzisiaj czuję chłód. Twoje światło zgasło. Teraz, gdy zmrok zapadł tak nagle. Rozpraszam noc, moim własnym światłem. Ujmuję Twą dłoń i ostrożnie prowadzę. Ku słońcu... Bardzo proszę osoby odwiedzające małe formaty, o ...
Dziękujemy Panie Robercie za tak przemiły komentarz! Pozdrawiamy
OdpowiedzUsuńTancerki z zespołu Rada Dance Art ;)
Dziękujemy za tak przemiły komentarz! ;)
OdpowiedzUsuńPozdrawiamy serdecznie!
Tancerki z zespołu Rada Dance Art
Miłe Panie, ja kłaniam się ponownie z tego miejsca i zastanawiam się, jak odnalazłyście małe formaty w oceanie Internetu. Napiszę wprost - chciałbym jeszcze kiedyś mieć okazję, do sfotografowania Waszego cudownego Tańca.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie !
Witam! Wtedy to był zupełny przypadek jak i teraz że znów trafiłam . Z czystej ciekawości wbiłam nazwę naszego zespołu tj : Rada Dance Art - by zobaczyć jakie grafiki pokarze mi internet i wyszukiwarka wskazała miedzy innymi i te zdjęcia :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie!
Kłaniam się nisko. Cieszę się, że Panie tutaj czasem zaglądają ;)
OdpowiedzUsuń